Barbie Liberation Organization
Vervreemding kan op allerlei verschillende manieren worden ingezet en kan tot hilarische resultaten leiden. Eind jaren tachtig brachten speelgoedfabrikanten een sprekende Barbiepop op de markt. Barbie, toch al niet de meest progressieve pop op de wereld met haar anorexia-figuur, haar ongeloofwaardige lichaamsbouw en de manier waarop ze het spel van kinderen weet om te toveren in oppervlakkig consumentisme, werd door haar scheppers uitgerust met verheffende teksten als ‘Math is hard!’, ‘I love shopping!’ en ‘Will we ever have enough clothes?’
De Barbie Liberation Organization besloot in te grijpen. Zij kochten driehonderd Teen Talk Barbies – de sprekende variant – en driehonderd exemplaren van de ultieme macho-soldatenpop G.I. Joe, waarvan ook een sprekend exemplaar in de winkels lag, met teksten als ‘Dead men tell no lies!’ en ‘Vengeance is mine!’. Het Barbie Liberation Front maakte gebruik van de mogelijkheid met wat aanpassingen en soldeerwerk de spraakmodule van de Barbie in de GI Joe te plaatsen, en omgekeerd.
De gemodificeerde poppen smokkelden ze terug de winkel in, waar ze weer op de schappen terecht kwamen, met slim geplaatste ‘Contact your local media!’ stickers op de achterkant van de verpakking om zeker te zijn van media-aandacht. Alle barbiepoppen en soldaten werden daarop weer verkocht aan kinderen die hele nieuwe spelscenario’s mochten bedenken rond Barbies die teksten uitspraken als ‘Fire! Fire! Fire!’ en ‘No mercy!’ of G.I. Joes die dingen zeiden als ‘Let’s plan our dream wedding!’ Het vervreemdende effect is niet alleen grappig, het toont bovendien de werking van bewuste en onbewuste sexerolpatronen in onze maatschappij zeer duidelijk aan.